Wpis 27. Sprawy techniczne

21. stycznia

Pozdrowienia z Rangunu! Geofizyka naprawdę zaryła w ziemię próbując przeskoczyć ten projekt. W porównaniu z innymi elementami naszych poszukiwań, geofizyka wymaga stosunkowo niewiele: wszystko, czego potrzebuje ekipa to kilkanaście litrów wody i ja, Roger Clark oraz Andy Merritt możemy zająć się konkretną pracą. W gruncie rzeczy naprawdę lubię pracować w Birmie: czasem jest to frustrujące, gdy musimy czekać na zezwolenia ale w tym wilgotnym upale myślę sobie że może to my, ludzie Zachodu bez sensu oczekujemy natychmiastowych działań!

A skoro mowa o pięknych okolicznościach przyrody…

W czasie badań w 2004 przebywałem tutaj w porze monsunowej, kiedy padało tak jeszcze nigdy w życiu nie widziałem. Cała okolica to było jedno wielkie bagno i mimo dużej wilgości było niezbyt gorąco. Obecnie, w styczniu, panuje zarówno wilgoć jak i i upał – suchy grunt oznacza o wiele lepsze warunki do prowadzenia badań, sęk w tym że wilgoć naprawdę wysysa siły. W zespole najbardziej odczuwa to Andy; ważnym zadaniem przed którym stoimy jest stworzenie trójwymiarowej mapy terenu i jak dotąd to Andy wędrował w tę i nazad z systemem GPS Trimble. Mogę narzekać na upał, ale naprawdę nie powinienem skoro to Andy zaliczył 17 km spaceru ledwie kilka dni temu!

^{systemem GPS Trimble}

Model terenu ma naprawdę duże znaczenie przy rozstrzyganiu wątpliwości, jako że wszelkie topograficzne górki i dołki mogą być wskazówkami, gdzie coś zalega pod ziemią – czy to Spitfire, czy istotny element historycznej układanki do ułożenia na miejscu. Niemniej, określenie charakteru topografii takich górek wymaga badania terenu zarówno pod poziomem ziemi, jak i na jej poziomie. 

Podczas gdy Andy kontynuuje swój długi marsz, Roger i ja pracujemy nad rozszerzeniem terenu badanego w 2004 przez EM-34 ( nasze urządzenie do badań elektromagnetycznych ). Niemniej bezpośrednie porównanie pomiędzy wynikami badań z 2004 i 2013 okazuje się trudne, biorąc pod uwagę odmienne pory roku w czasie których zbierano dane – wcześniej w czasie monsunu, teraz w porze suchej. Niemniej, wykryliśmy interesującą anomalię, która może odpowiadać torom, które niegdyś przecinały lotnisko, być może drogą na której stał weteran Stanley Coombe gdy widział skrzynie w bazie. Więcej na ten temat za moment!

Moim ulubionym elementem zestawu geofizycznego jest tomografia oporu elektrycznego – coś jak wielki ziemny woltomierz. Najweselsze jest to, że 48 elektrod trzeba wbić w grunt suchy jak pieprz i w związku z tym twardy jak skała – stąd mam teraz pęcherze na rękach! Choć czasem mnie to denerwuje, to muszę przyznać że dzięki temu zbieramy interesujące dane o tym jak wyglądała infrastruktura lotniska. Potwierdzenie tych danych poprzez wykopy powinno dać archeologom dokładne pojęcie o rozplanowaniu miejsca. 

^{geofizycznego jest tomografia oporu elektrycznego}

Jutro zamierzamy dokładnie ustalić pozycję torów używając magnetometru Geonics G-858. Wiele możemy się dowiedzieć badając zaburzenia pola magnetycznego Ziemi, które obecnie możemy wykryć i nanieść na mapy. G-858 ma większą rozdzielczość niż EM-34 więc będziemy w stanie dokładnie określić miejsce, w którym znajdował się tor. Badania magnetometryczne to moja działka, więc wkrótce poczuję ten sam ból, co Andy: podobnie jak GPS, magnetomeria wymaga od groma pieszych wycieczek po okolicy… życzcie mi szczęścia!

^{magnetometru G-858} 

Na razie małe podsumowanie dotychczasowych prac geofizycznych przeprowadzonych w 2013:

• EM-34… całkowity obszar zbadany: 110 x 100 m.
• ERT… Całkowita długość profilowania: 445 m.
• GPS… zbadane:  450 x 100 m.
• Magnetometr… około 100 m, ale to dopiero test!

Strefy wykopalisk zostaną wytyczone na podstawie tych znalezisk, więc poszukujcie odniesień do geofizyki w kolejnych wpisach Andy`ego!